ولادت آن حضرت امام حسن (ع):

نواده پیامبر عزیز اسلام (ص) و نخستین فرزند امیر مومنان علی و فاطمه علیهما السلام در نیمه ماه رمضان ، در سال سوم هجری ، چشم به جهان گشود .

پیامبر (ص) برای گفتن تهنیت به خانه علی آمدو نام او          را ، از سوی خدا « حسن » نهاد .                  بحار الانوار ج 43 ص 238                 

نور خورشید و ماه از کیست ؟

رسول معظم اسلام‌ صلی الله علیه وآله‌‌‌فرمود: خداوند سبحان وقتی اراده فرمود ابتدا خلقت آفرینش را ، نور پیامبر و حضرت امیر و حضرت زهرا بشکافت بترتیب عرش خود و ملائکه و آسمانها و زمین را آفرید، عرش را از نور من ، ملائکه را از نور حضرت امیر و آسمانها و زمین

را از نور حضرت زهرا – سپس نور امام حسن را شکافت و از آن نور خورشید و ماه را آفرید . نور خورشید و ماه از نور امام حسن علیه السلام است و نور امام حسن از نور خداست و امام حسن از خورشید و ماه بهتر است و بهشت وحور العین ازنور امام‌‌حسین علیه السلام آفریده شد.

                                                         بحارالانوار جلد 3 ص 14

با پیامبر: 

حدود هفت سال از زندگی این نواده ، با پیامبر عزیز اسلام (ص) گذشت . پدر بزرگ مهربان ، او را سخت دوست می داشت :

چه بسیار او را بر شانه می نهاد و می گفت : خداوندا من

دوستش دارم ، تو نیز او را دوست بدار ! آنکه حسن و حسین را دوست بدارد ، مرا دوست‌ داشته است

و آنکه با ایندو کینه ورزد و ایشان را دشمن بدارد ، با من دشمنکامی کرده است

با امیر مومنان (ع)

امام حسن علیه السلام همراه و هماهنگ پدر بود و از بیدادگران انتقاد و از ستمدیدگان حمایت می کرد .

به هنگامی که ابوذر به ربذه تبعید می شد ، عثمان دستور داد هیچکس او را بدرقه نکند ، اما امام حسن و برادرگرامیش ، همراه پدر بزرگوارشان ، از آن آزادة آواره ، به گرمی استقبال کردند ... و به هنگام بدرود ، از حکومت عثمان ابراز بیزاری نمودند و ابوذر را به شکیبایی و پایداری پند دادند .