نمونه هایی از سیره آنحضرت
1- پرهیزگاری
توجهی ویژه به خداوند داشت ؛ آثار این توجه را گاه ازچهرة او به هنگام وضو در می یافتند: چون وضو می گرفت ، رنگ می باخت و به لرزه می افتاد ؛ می پرسیدند که چرا چنین می شوی ؟ می فرمود : آن را که درپیشگاه‌خدامی‌ایستد،جز این سزاوار نیست
از امام ششم(ع) آورده اند که امام حسن (ع) عابدترین مردمان زمان خویش بود و هم با فضیلت ترین چون به یادمرگ‌و ... ورستخیزمی‌افتاد،میگریست‌و بی‌حال می شد پیاده و گاه برهنه پا ، 25 بار به خانه خدا رفت ...
2- رفتار پسندیده آنها
چون به مسجد می رفت وقتی که نزد در می رسید سررا بسوی آسمان بلند می کرد و می گفت : ای خدای من این‌مهمان تو است که به درگاه تو ایستاده ای خداوند نیکو کار ، بنزد تو آمده بنده تبه کار ، پس در گذر از کارهای زشت و ناستوده من به نیکیهای خودت ای کریم .3- بخشندگی
آن روز به خانه خدا رفته بود ... همان هنگام می شنید که مردی با خدا به گفتگو نشسته است که : خداوندا ،ده هزار درهم نصیبم کن ... امام (ع) هماندم به خانه بازگشت و آن پول را برای او فرستاد
یکروز کنیزی از کنیزان ایشان ، دسته گلی خوشبوی به تحفه ، پیشکش کرد ، امام (ع) در مقابل او را آزاد فرمود:
و چون پرسیدند چرا چنین کردی ؟؛ فرمود : خدا ما را چنین تربیت کرده است .
« و اذا حییتم بتحیه فحیوا باحسن منها »
یعنی چون به شما هدیه ای دادند ، به نیکو تر پاسخ گوئید .
سه بار در زندگی ، هرچه داشت ، حتی کفش – و پای افزار – را به دو تقسیم کرد و در راه خدا داد .
4- رحم به حیوانات
علامه مجلسی (ره) از بعضی کتب معتبره نقل کرده که شخصی که نام او بخیج بوده گفت : دیدم جناب امام حسن (ع) را که طعام میل می فرمود و سگی در پیش‌روی ایشان بود و هر زمانی که آن جناب لقمه ای برای خود بر میداشت مثل آن را نیز برای آن سگ می افکند من گفتم یابن رسول الله آیا اذن می دهی که این سگ را از نزد طعام شما دور کنم ؟ فرمود بگذار باشد چه من از خداوند عزوجل حیا می کنم که صاحب روحی در روی من نظر کند و من چیز بخورم و به او نخورانم .
