از  امام صادق (ع) حدیث شریفی را درباره فضیلت روزه ماه شعبان بیان نموده اند :

مَن صام اَوَّلَ یومٍ مِن شعبان وَجَبَت له الجنه البته و مَن صام یَومَین نَظَرَ اللهُ الیه فی کل یوم و لَیلَه فی دارِ الدنیا و دام نظره الیه فی الجنه و مَن صام ثلاثه ایامٍ زارَ اللهُ فی عرشِه کل یوم .

کسیکه روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد البته بهشت بر او واجب می شود (البته با توبه و قضای مافات این توفیق بوسیله این روزه حاصل می شود) و کسیکه دو روز از ماه شعبان را روزه بگیرد خداوند به او نظر رحمت می کند هر روز و هر شب در دار دنیا و نظر رحمت ادامه پیدا می کند بسوی روزه گیرنده در بهشت و کسیکه سه روز از ماه شعبان روزه بگیرد خداوند سبحان این بنده الا را در عرش و بهشت خود در هر روز زیارت می کند (زیارت الهی امر معنوی است و او جسم نیست)