السَّلامُ عَلَیکَ یا جَعْفَرَبنَ محمَّدٍ الصّادِقَ البارَّ الاَمین
064.JPG)
شهادت مظلومانه و جانگداز امام جعفر صادق (ع) بر پیروان و شیعیان واقعی آنحضرت
تسلیت باد
1- نهی از همت بیش از حد در رزق و روزی : اگر خداوند رحمان عهده دار رزق و روزی ما شده پس بیش از اندازه همت گماردن برای چه ؟
قال علی (ع) : استنزل الرزق بالصدقة
روزی را بوسیله صدقه دادن بر خود فرود آورید(تفسیر معین ص403)
2- نهی از حرص در مال دنیا : اگر روزی از طرف خداوند سبحان بین بندگان تقسیم شده پس حرص و علاقه شدید به جمع آوری ثروت و مال دنیا برای چیست ؟
قال علی (ع) : الحرص ینقص قدر الرجل و لا یزید فی رزقه
حرص (علاقه شدید بمال دنیا) از قدر و منزلت انسان می کاهد و چیزی به روزی او افزوده نمی کند (تفسیر معین ص569)
3- حساب روز قیامت : اگر حساب روز قیامت از طرف خداوند حق است ، پس جمع مال برای چیست ؟
قال علی (ع) : جعل الله لکل عمل ثوابا و لکل شی ء حسابا
خداوند برای هر عمل نیک ، پاداشی و برای هر چیزی (کاریکه انجام می دهیم) حسابی قرار داده (تفسیر معین ص469)
4- نهی از تنبلی : اگر اجر و ثواب و پاداش الهی در مقابل اعمال بندگان حق است ، کسالت برای چیست ؟
قال الباقر (ع) : ایاک و الکسل والزجر فانهما مفتاح کل شر
دوری کن از تنبلی و اظهار عجز و ناتوانی زیرا ایندو کلید همه بدیهاست (منتهی الآمال)
5- نهی از بخل : اگر جبران نمودن الهی در انفاقات مالی حق است پس بخل برای چیست ؟
قال النبی (ص) : اقل الناس راحة البخیل
بخیل راحتی ندارد (تفسیر معین)
6- نهی از معصیت : اگر عقاب الهی بوسیله آتش جهنم حق است ، معصیت و گناه برای چیست ؟
قال علی (ع) : الذنوب داء و الدواء الاستغفار و الشفاء عن لا تعود
گناه مریضی روح و استغفار دوای آن است و شفا و عافیت از آن بازنگشتن بدان است (تفسیر معین)
برای مشاهده ادامه موعظه به ادامه مطلب بروید :
یکی از روزهای بسیار مهم تاریخ اسلام :
یک هزار و چهارصد و بیست و پنج سال قبل رؤسای یهود همراه با بزرگان قریش تصمیم گرفتند با 10000 نیرو اطراف مدینه را محاصره کنند . در این هنگام رسول گرامی اسلام (ص) با مشورت با اصحاب به نظر سلمان فارسی بنا گردید تا اطراف مدینه را خندق بکنند . بهمین جنگ به این جنگ ، جنگ خندق گفته می شود . در بین قریش شخصی بود بنام عمربن عبدود که نیروی او معادل هزار سوار بود . او با اسب خود از خندق رد شد و وارد مدینه گردید . مبارز طلبید . پیامبر (ص) چندین مرتبه از اصحاب خواست با این پهلوان مبارزه کند . کسی غیر از امیر مومنان علی (ع) لبیک نگفت . آخرالامر حضرت رسول (ص) امامه خود را بر سر امام (ع) پیچید و شمشیر خود را به او داده و در حق او دعا کرد . در آنروز حضرت 28 سال داشتند . در این پیکار چنان ضربتی بر عمربن عبدود زدند که پاهای او را قطع و سپس سر او را از تن جدا کردند . درباره اجر و ثواب این عمل بسیار بزرگ رسول خدا (ص) فرمودند :
ضربه علی یوم الخندق افضل من عباده الثقلین الی یوم القیامه
منتهی الآمال
این روز بزرگ را به تمام شیعیان آنحضرت تبریک می گوییم .
